یک مدل عملیاتی از روش ارزشگذاری DCF:
در این روش به دو شاخص NPV ( Net Present Value ) و Terminal Value یا همان ارزش نهایی نیاز داریم.
جمع دو شاخص ذکر شده در بالا به ما عدد Pre Money را میدهد و اینکه در این روش شما نسبت به روش Multiple Revenue عدد دقیقتری را میدهد.
نکته مهم در این روش این است که معمولا ما در این روش سن بلوغ کسب و کار را ملاک قرار میدهیم که معمولا پنج سال در نظر گرفته میشود بنابرین اگر استارتاپ فایل مالی سه ساله به سرمایهگذار تحویل داد سرمایهگذار خود دو سال دیگر را بر اساس ضریب رشد و نرخ تورم بدست میآورد و در نهایت فایل پیشبینی مالی پنج ساله خود را دارد.
برای به دست آوردن NPV از فرمول زیر استفاده میشود:
در این فرمول r برابر با نرخ تنزیل در نظر گرفته میشود که معمولا عددی حدود 0.6 تا 0.8 لحاظ میگردد.
برای به دست آوردن Terminal Value از فرمول زیر استفاده میشود:
g در این فرمول نرخ رشد صنعت کسب و کار در بهترین حالت میباشد که در کشور ایران در بهترین حالت 8 درصد است بنابرین g را معمولا 0.08 در نظر میگیریم.
مجموع دو عدد بدست آمده به ما Pre Money را میدهد به شرطی که تیم سرمایه مورد نیاز خود را در پیش بینی مالی خود دخالت نداده باشد و در غیر اینصورت عدد به دست آمده به ما Post Money را خواهد داد .
مثال عددی:
فرض میکنیم که کسب و کاری داریم که تراز سال اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم کسب و کار خود را به ترتیب 2، 4، 7، 11 و 16 تخمین میزند.
در این کسب و کار نرخ تنزیل یا r را 0.8 در نظر میگیریم.
با توجه به اعداد پیشبینی شده توسط تیم و جایگذاری آن در فرمول برای NPV خواهیم داشت:
عدد به دست آمده 5.44 میشود که ما 5.5 در نظر میگیریم.
برای بدست آوردن Terminal Value ، g را 0.04 در نظر میگیریم بنابرین خواهیم داشت:
عدد به دست آمده 1.15 میشود که ماه 1.2 در نظر میگیریم.
مجموع اعداد به دست آمده در مورد 3 و 4 عدد Pre Money را به ما خواهد داد که میشود : 6.7 = 1.2+ 5.5
بنابرین اگر تیم کسب و کاری 2 میلیارد سرمایه برای رسیدن به اهداف خود نیاز داشته باشد درصد سهامی که از تیم خواهیم گرفت به صورت زیر قابل محاسبه است: 23~22.98 : 100*8.7/2
بنابرین در ازای 2 میلیارد سرمایهگذاری از تیم 23 درصد خواهیم گرفت.