When do startups scale? Large-scale evidence from job postings
مقاله‌ای علمی با عنوان «چه زمانی استارتاپ‌ها مقیاس‌پذیر می‌شوند؟ شواهد گسترده از آگهی‌های شغلی» توسط Saerom Lee و J. Daniel Kim در سال ۲۰۲۴ در Strategic Management Journal منتشر شده است.خلاصۀ مقاله
این پژوهش به بررسی زمان‌بندی مقیاس‌پذیری در استارتاپ‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که شروع زودهنگام مقیاس‌پذیری، می‌تواند منجر به افزایش نرخ شکست شود؛ بدون اینکه مزیت قابل‌توجهی در موفقیت نهایی (مانند عرضه اولیه سهام یا تملک بزرگ) ایجاد کند. این یافته‌ها بر اهمیت یافتن تناسب محصول – بازار قبل از مقیاس‌پذیری تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که مقیاس‌پذیری زودهنگام ممکن است فرایند یادگیری و آزمایش را مختل کند.جزئیات کلیدی
-
تعریف مقیاس‌پذیری:
مقیاس‌پذیری به فرایندی اطلاق می‌شود که در آن استارتاپ‌ها منابع جدیدی را برای پیاده‌سازی ایده اصلی کسب‌وکار و گسترش پایگاه مشتریان خود اختصاص می‌دهند. -
ریسک‌های مرتبط با زمان‌بندی مقیاس‌پذیری:
- ریسک تقلید: مقیاس‌پذیری زودهنگام می‌تواند ریسک تقلید توسط رقبا را کاهش دهد.
- ریسک تعهد: بااین‌حال، این اقدام ممکن است منجر به تعهد به ایده‌ای شود که هنوز تناسب محصول – بازار را نیافته است که می‌تواند ریسک شکست را افزایش دهد.
-
نقش آگهی‌های شغلی:
استارتاپ‌ها معمولاً با استخدام مدیران و پرسنل فروش، فرایند مقیاس‌پذیری را آغاز می‌کنند؛ بنابراین، اولین آگهی‌های شغلی برای این موقعیت‌ها می‌تواند به‌عنوان شاخصی برای زمان‌بندی مقیاس‌پذیری استفاده شود.
نتایج پژوهش
-
زمان‌بندی مقیاس‌پذیری:
به طور متوسط، استارتاپ‌ها چهار سال پس از تأسیس فرایند مقیاس‌پذیری را آغاز می‌کنند. -
تأثیر مقیاس‌پذیری زودهنگام:
استارتاپ‌هایی که زودتر از موعد مقیاس‌پذیر می‌شوند، احتمال شکست بالاتری دارند و شواهدی دال بر مزیت‌های متقابل مانند عرضه اولیه سهام یا تملک بزرگ مشاهده نشده است. -
توصیه به استارتاپ‌ها:
این مطالعه هشدار می‌دهد که استارتاپ‌ها نباید قبل از یافتن تناسب محصول – بازار، به مقیاس‌پذیری اولویت دهند و بر اهمیت صرف زمان کافی برای آزمایش و یادگیری قبل از مقیاس‌پذیری تأکید می‌کند.